SC Lutten heeft in de strijd om rechtstreekse handhaving – d.w.z. zonder nacompetitie-verplichtingen – een belangrijke slag verloren tegen directe concurrent VHK uit Sint Jansklooster.
Onder meer door blessures was trainer Van de Lustgraaf genoodzaakt om zijn beginopstelling iets aan te passen. Derhalve ontbraken keeper Edwin Santing, verdediger Frank v.d. Most en aanvaller Fons Veltink.
De eerste helft was niet denderend. Beide opponenten zochten vaak vergeefs hun voorhoede, daarbij gehinderd door ofwel de tegenstander, ofwel door onzorgvuldigheid in de passing. Creatieve ideeën ontbraken.
Onze zwartwitten zaten de gasten fel op de huid, en dat leverde in de beginfase een aantal vrije trappen op voor VHK. In de vierde minuut zeilde één zo’n vrije trap vanaf de rechterkant maar net over het doel van keeper Lars Mulder.
Pas na een dik half uur voetballen lukte het de Luttenaren om aanvallend van zich te doen spreken. Goed doorzetten van linksbuiten Rick Bennink resulteerde in een hard schot dat maar net voorlangs ging. Een paar minuten later tikte Ronald Kosse het leer net naast de verkeerde kant van de paal, op aangeven van diezelfde Rick. Het was in die eerste 45 minuten Lutten’s grootste kans, maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat er ook een buitenspelluchtje aan zat…
Op slag van rust kwam SC Lutten trouwens nog goed weg. Een aanvaller van VHK kon de bal geheel vrijstaand aannemen op de rand van het zestienmetergebied, maar tot opluchting van het thuispubliek schoot hij naast.
In de tweede helft was er qua kijkspel veel meer te genieten. SC Lutten trok het initiatief naar zich toe. Dat moest ook wel, want al in de tweede minuut na de rust keken de Luttenaren tegen een 0-1 achterstand aan. Na – alweer – een vrije trap van VHK werd de bal niet goed weggewerkt, waarna de gasten via een kopbal keeper Lars passeerden.
Blijkbaar leefde ook bij de spelers het besef dat voor winst ‘er uit een ander vaatje moest worden getapt’ (om maar eens een cliché te gebruiken). Wat ook hielp, was dat invaller Nick Lamberink zorgde voor rust aan de bal, maar vooral voor creatieve ideeën in aanvallend opzicht.
SC Lutten wist in die tweede helft veel gevaar te stichten in het strafschopgebied – o.a. via opkomende verdediger David Koopman, en kansrijke pogingen van Ronald en Nick. De gelijkmaker hing in de lucht (cliché nummer 2), maar zoals een ijzeren wet luidt: als je zelf niet weet te scoren uit zoveel mogelijkheden, dan doet de tegenstander het wel.
En dat gebeurde helaas dan ook. In drie hoekschoppen op een rij moest de achterhoede van VHK volle bak verdedigen, maar in de daaropvolgende counter sloegen de gasten genadeloos toe: 0-2, met nog tien minuten te gaan.
Voor SC Lutten werden de druiven in het vervolg van de wedstrijd nog extra zuur, doordat verdediger Patrick Bosch met rood van het veld ging, vanwege het vasthouden van een doorgebroken speler. Tegen 10 spelers wist VHK nog één keer het net te vinden (doelpunt afgekeurd wegens buitenspel), en nog een keer de paal te raken.
In de eerstvolgende drie duels speelt ons team tegen Hardenberg ’85, Avereest en ASC ’62. De stand op de ranglijst leert, dat SC Lutten zich niets meer kan permitteren. Wel een moeilijke, maar geen onmogelijke opgave voor een team dat in deze competitie al van de nummers één en twee van de ranglijst heeft gewonnen.
Fotoverhaal van de wedstrijd
