SC Lutten speelde deze middag zijn tweede wedstrijd van het seizoen in en tegen Hollandscheveld. De oranjehemden vormen – vooral op hun eigen sportpark – vaak een lastig te nemen hobbel voor de Luttenaren. En gezien het veldspel van vorige week – resulterend in een moeizame puntendeling tegen ZZVV – zou Lutten opnieuw alle zeilen moeten bijzetten, zo was de verwachting.
Na een voorzichtig begin van beide kanten was het de thuisclub die in de achtste minuut de score opende. De Lutter verdediging reageerde niet snel genoeg op de aanval en liet zich de kaas van het brood eten: 1-0. De zwartwitten konden hier aanvankelijk weinig tegenover zetten. Een scherpe voorzet van Fons Veltink – waar je als aanvaller alleen maar tegenaan hoeft te lopen – was in die beginfase de grootste dreiging van de Luttenaren. Evenals vorige week werden de flanken veelvuldig opgezocht omdat daar de meeste ruimte lag, maar het vervolg was vaak teleurstellend. Het lukte SC Lutten niet om een opening te vinden, maar het team van Jaap Scholing raakte niet in paniek na die vroege tegentreffer. Het probeerde langzaam maar zeker het spel naar zich toe te trekken. Speldenprikjes werden gevolgd door een paar serieuze kansen voor o.a. Nick Weekamp – die met een lob de keeper probeerde te verschalken, en Ronald Kosse – zijn volley na een voorzet op rechts scheerde over de lat. Als de bal sneller rond werd gespeeld, dan ging er de meeste dreiging uit van SC Lutten. Keerzijde was de regelmatig terugkerende onzorgvuldigheid in het spel van de zwartwitten. Maar zoals gezegd: SC Lutten liet zich niet van de wijs brengen en toonde veerkracht – een niet te onderschatten eigenschap. Een kleine tien minuten voor het rustsignaal bracht Ewoud Altena na een voorzet op rechts de stand weer in evenwicht: 1-1. Met deze stand leek de rust te worden gehaald, maar het venijn zat voor beide teams in de staart van de eerste helft. Eerst scoorde Hollandscheveld de 2-1, waarbij de verdediging opnieuw niet alert genoeg was. Daarna kwam Lutten bijna gelijk door een schot van Nick Lamberink, dat net langs de verkeerde kant van de paal ging. Even later – nog steeds in blessuretijd – was Fons Veltink wel succesvol. Na een lange voorzet op Ronald Kosse belandde de bal bij Fons, en hij rondde keurig af: 2-2.
Een paar minuten na de hervatting trok SC Lutten de overwinning naar zich toe. De doelman van de thuisclub had al een paar keer uitstekend gereageerd op diep gespeelde ballen vanuit de Lutter verdediging. Dit keer liet hij zich de bal echter ontfutselen, en kon Nick Lamberink de 2-3 laten aantekenen. Na die voorsprong hadden de gasten de wedstrijd redelijk onder controle. Hollandscheveld drong nog een paar keer aan – keeper Lars Mulder voorkwam de gelijkmaker na een inzet van voormalig Luttenspeler Roy Strijker – maar de verwachte storm bleef uit. De Lutter verdediging hield de poort dicht, zij het soms met het nodige kunst- en vliegwerk. Ook SC Lutten kreeg nog een paar grote mogelijkheden om de score uit te breiden, met eerst een grote kans voor Ronald Kosse, en een paar minuten later via een uitstekende voorzet van Nick Lamberink die door twee aanvallers grandioos werd gemist.
De laatste twintig minuten leverde voor beide teams echter weinig meer op en daardoor was het eigenlijk ook niet meer zo spannend (voor de neutrale toeschouwer). De laatste kans was voor de thuisploeg, maar Roy Strijker kopte de bal over het doel.
