De laatste officiële wedstrijd van SC Lutten tegen Vitesse ’63 uit Koekange vond plaats eind jaren zeventig of begin jaren tachtig. Het waren tijden waarover de oudgedienden binnen onze vereniging nog met smaak kunnen vertellen en die op één of andere manier met het verstrijken van de jaren steeds glorieuzer lijken te worden.
Een blik op de ranglijst leert ons dat hekkensluiter Vitesse ’63 slechts drie punten achterstaat op SC Lutten, dat de achtste plaats bezet. De zwartwitten lijken de weg naar boven weer gevonden te hebben. Weliswaar werd de laatste wedstrijd tegen Rouveen ternauwernood in winst omgezet in blessuretijd, maar in dat duel toonden ‘onze’ jongens ook aan dat ze beschikten over voldoende veerkracht om – na tweemaal een achterstand te hebben weggewerkt – in de slotfase de volle buit naar zich toe te trekken.
SC Lutten speelde het eerste half uur zeer behoedzaam op het hobbelige veld. Veel breedtepassen haalden het tempo uit het spel. Vitesse trok zich in die fase vaak massaal terug op de eigen helft en loerde op de counter. Allemaal niet erg opwindend dus; ook de creatieve middenvelders Nick Lamberink en Ewoud Altena lukte het vooralsnog niet creatieve oplossingen te bedenken om een bres te slaan in de roodgele muur. Beide teams deelden af en toe wel een paar speldenprikken uit, maar daar bleef het dan ook bij. En dan ineens slaat SC Lutten genadeloos toe. In de 35ste minuut wordt Ewoud Altena in het centrum aangespeeld door Ewout Spijker. Die draait, kijkt, en schiet de bal halfhoog in de linkerhoek: 0-1. En direct na de aftrap is het weer raak: SC Lutten verovert direct de bal, waarna de voorzet vanaf rechts door spits Frank Altena keurig wordt afgerond: 0-2.
Hierna werd het duel veel levendiger. Vitesse moest nu de verdedigende stelling wel opgeven, en daardoor kreeg SC Lutten meer ruimte in de aanval. Vijf minuten voor het rustsignaal was Vitesse nog dicht bij de aansluitingstreffer, via een corner en de daaropvolgende doelpoging, waarbij de bal maar net voorlangs het doel van keeper Ramon Soer werd getikt. SC Lutten was gewaarschuwd, maar liet zich niet gek maken en probeerde via de laatste aanval van de eerste helft om de wedstrijd definitief in het slot te gooien. Hierbij kregen onze zwartwitten de helpende hand toegestoken door een Vitesse-verdediger die een overtreding maakte in het strafschopgebied. Deze actie werd door de scheidsrechter bestraft met een penalty, en verdediger Jan vd Berg mocht aanleggen voor de 0-3. Helaas schoot hij over, en niet zo’n klein beetje ook.
De tweede helft was over het geheel genomen lang niet zo saai als het begin van de eerste helft. SC Lutten had direct na rust een tweetal goede mogelijkheden om te scoren, en ook Vitesse was dichtbij een tegentreffer, maar keeper Ramon kon erger voorkomen. In de 55ste minuut leek de wedstrijd dan toch beslist te worden door de 0-3 van Frank Altena, na een assist via het hoofd van Ronald Kosse.
SC Lutten was dan wel beter – en effectiever – dan de tegenstander, en kon na de 0-3 wat meer ontspannen voetballen, maar daarmee werd het spel van de zwartwitten ook onzorgvuldiger. De Lutter doelman moest een paar keer handelend optreden, en werd in grote problemen gebracht door een verkeerde terugspeelbal. Uiteindelijk kon de bal met kunst- en vliegwerk worden weggewerkt. Het was Jarco Lamberink die in de 70ste minuut de stand op 0-4 bracht, nadat in eerste instantie een inzet van Ronald Kosse was geblokkeerd door de keeper van Vitesse. SC Lutten mocht het zichzelf aanrekenen dat Vitesse uiteindelijk toch nog twee keer kon scoren. Gezien het aantal kansen in de tweede helft had Vitesse zeker recht op een doelpunt, maar coach Bas Nibbelke mag zich terecht opwinden over de manier waar op deze twee tegendoelpunten via slap en knullig uitverdedigen werden weggegeven. Tussen die twee tegentreffers door voltooide Frank Altena zijn hattrick van die middag, na een tikje opzij van invaller Roy vd Berg. Einduitslag 2-5 voor SC Lutten.
