SC Lutten en OZC uit Ommen zijn geen onbekenden voor elkaar. Twee seizoenen geleden namen de clubs tijdelijk afscheid van elkaar, doordat OZC promotie naar de tweede klasse afdwong via de nacompetitie. Het was het seizoen dat SC Lutten net geen kampioen werd. Intussen is de selectie uit Ommen niet alleen teruggekeerd naar de derde klasse, maar moest het ook een achttal nieuwe spelers inpassen. Beide teams konden deze middag de drie punten goed gebruiken. In de afgelopen twee duels waren zowel SC Lutten als OZC niet erg succesvol geweest, en om het contact met de bovenste ploegen niet te verliezen, was een overwinning broodnodig.
Deze noodzaak was ook terug te zien in het spelbeeld. Beide elftallen speelden op de aanval, waardoor het – in ieder geval in de eerste helft – een aantrekkelijk en open duel was. Weliswaar met veel balverlies en weinig echt uitgespeelde kansen, maar ook met veel tempo. OZC was in de tiende minuut dicht bij een voorsprong, en onze zwartwitten mochten van geluk spreken dat de inzet vanaf links maar net voorlangs ging. In die eerste helft had OZC een licht overwicht, wat mede tot stand kwam via een aantal handige spelers met een goede passeerbeweging. Daardoor ging er meer dreiging uit van de gasten, maar zoals gezegd, echte kansen leverde dat niet op. Ook SC Lutten werd wat dat betreft niet echt gevaarlijk, ondanks dat het team van Bas Nibbelke probeerde om via verschillende schijven het doel van de tegenstander te bereiken. OZC gaf wel heel veel hoekschoppen weg, maar onze zwartwitten konden hiervan niet profiteren, aangezien de voorzetten bijna allemaal rechtstreeks belandden in de handen van de doelman. Slechts eenmaal was SC Lutten via een hoekschop dichtbij een doelpunt, maar verdediger Jan van de Berg – die het leer oppikte – wipte de bal net over de keeper heen tegen de deklat. En dat was een paar minuten voor de rust.
In de tweede helft was SC Lutten de betere ploeg. OZC zakte letterlijk en figuurlijk vaak terug en was lang niet zo dreigend meer als vóór de rust. De thuisploeg kon vooralsnog niet profiteren, zelfs niet via een uitgelezen mogelijkheid voor Nick Weekamp, die door een uitstekende voorzet van Frank Altena de bal op een presenteerblaadje kreeg aangeboden. Zijn zwakke kopbal was een makkelijke prooi voor de keeper en zo ging een 100% kans verloren. En zo was er na een uur spelen nog steeds niet gescoord. Een kleine tien minuten later was het dan wel raak voor SC Lutten. Even daarvoor had OZC de Lutter supporters nog schrik aangejaagd met een laag schot dat maar net naast het doel van keeper Lars Mulder ging, maar nu tekende Ronald Kosse voor de 1-0, op aangeven van opnieuw Frank. Een verdiende voorsprong. En het was Frank zelf, die met een bekeken schot in de rechterhoek de 2-0 op het scorebord bracht. Maar goed, SC Lutten had wel vaker een zeker lijkende voorsprong weggegeven, dus het bleef oppassen geblazen. OZC kwam via een kopgoal inderdaad nog terug naar 2-1, na één van de weinig geslaagde aanvallen van dit team in de tweede helft. Onze zwartwitten hielden echter het hoofd koel. En toen invaller Roy Strijker in blessuretijd de 3-1 scoorde, via een uitgekiend schot tussen de benen van de keeper door, werd het duidelijk dat de drie punten naar de ploeg gingen die daar het meeste recht op had.
