Dropen we een aantal maanden geleden tegen vv Hoogeveen nog af met 1-2, slechts met 9 man, op ons eigen kunstgras in Lutten. Vandaag zou het anders gaan, ook weer op het strakke kunstgras in Hoogeveen, een resultaat, dat de Keibewoners dubbel en dwars zouden verdienen. Voor de zwart-witten staat er deze middag niets meer op het spel dan eerherstel t.o.v. vorige week zaterdag toen kansloos werd verloren tegen Hollandscheveld. Voor Hoogeveen is er nog van alles mogelijk; kampioen worden, een periode pakken, dus mogelijkheden voor promotie naar de 2e klasse. In het begin leek SC Lutten ondersteboven te worden gelopen. In de eerste 3 minuten 2 grote kansen waarvan de laatste de paal ook nog lichtjes toucheerde. Goed keeperswerk en een beetje geluk van invaller Ramon Soer voorkwam een vroege voorsprong voor de blauwwitten.
Vanwege het koude weer, weinig supporters op de tribune maar veel in de fraaie kantine, die zagen dat de volgende fase van de wedstrijd voor SC Lutten was. Veel corners tot resultaat en enkele kansen dienden zich aan. Daarna golfde het spel op en neer. Na een half uur kon een hard schot door het midden niet door onze verdediging worden geblokt en ook niet gekeerd door Ramon Soer. Zo ineens stonden we dan toch achter met 1-0. Het spel van SC Lutten leed daar niet onder en werd steeds beter verzorgd. Een snelle aanval over rechts via Ronald Kosse werd nog scherper voor de goal gesneden en vanuit een moeilijke hoek, knap door Rick Lamberink met keeper en al in de korte hoek binnengeschoven, dat betekende de verdiende 1-1. Glenn Kuipers begon steeds meer grip te krijgen op de gevaarlijke rechtsbuiten van Hoogeveen. Tot de rust bleef het gelijk. In de rust werd duidelijk dat dit wel eens de middag voor SC Lutten kon worden. Grote delen van de 2e helft waren we da ook de betere ploeg. Een stukje “hogeschoolvoetbal” leverde 23 minuten voor tijd de 1-2 op; Nick Lamberink, op aangeven van Ewoud Altena, prikte de bal subtiel in de kruising. Hoogeveen echter richtte zich op en amper 129 seconden later was het al weer gelijk door een misverstand tussen David Koopman en Ramon Soer; de bal rolde zomaar en tergend langzaam precies tussen de palen. Hoogeveen bleef met lange ballen strijden voor de zo broodnodige overwinning, totdat een speler van hen in botsing kwam met Jan van de Berg; en dan weet je het …. de speler van Hoogeveen kon niet verder en ze moesten met nog 10 minuten op de klok, verder met 10 man. Het kon alle kanten op, en uiteindelijk was het SC Lutten die deze middag aan het langste eind trok. Opnieuw een messcherpe aanval werd in de blessuretijd beheerst door Rick Lamberink rechts in de hoek geschoven. De scheidsrechter liet terecht nog een flink aantal minuten doorspelen. Echt gevaarlijk werd het niet meer en een fraaie overwinning van 2-3 konden we bijschrijven aan dit toch wel wisselvallige seizoen. Twee onnodige gele kaarten voor Frank van de Most en Nick Lamberink completeerden deze middag. De vreugde was er niet minder onder en met veel plezier konden we tegen Hoogeveen zeggen ..tot volgend seizoen.
