SC Lutten ontving afgelopen zaterdag concurrent Hollandscheveld. Het team van Bas Nibbelke had weliswaar zeven punten meer dan de oranjehemden, maar had ook twee wedstrijden meer gespeeld. De eerste ontmoeting tussen de beide teams was gewonnen door Hollandscheveld en dus was SC Lutten er alles aan gelegen om de drie punten in eigen huis te houden en daarmee de koppositie te heroveren.
Daar het hoofdveld was afgekeurd, werd het duel gespeeld op het kunstgrasveld in een ijzig koude wind. En zo spannend als het eerste duel was in Hollandscheveld, zo eenzijdig verliep het treffen op sportpark De Kei. SC Lutten was namelijk veel beter dan de opponent en gaf de tegenstander nauwelijks kans op in aanvallend opzicht iets uit te richten. Beide teams misten enkele basisspelers, maar aan de zwartwitten was dat gemis nauwelijks te merken.
Vooral in de eerste helft voetbalde SC Lutten bij vlagen goed en dat leverde een handvol uitstekende mogelijkheden op – voor onder andere Ronald Kosse (alleen tegenover de doelman) en Nick Weekamp (kopbal recht in de handen van de sluitpost). Geen van die kansen werd echter benut – waarbij ook gezegd moet worden dat de keeper een effectieve sta-in-de-weg bleek. Spits Roy Strijker had eveneens weinig geluk met een schot tegen de paal. Toch had SC Lutten in die eerste 20 minuten kunnen en moeten scoren.
Hollandscheveld had hier tot nu toe weinig tegenin kunnen brengen, maar een oude voetbalwet leert dat als je zelf niet kunt scoren uit zoveel kansen…
Zover kwam het gelukkig niet. Na een klein half uur spelen zette Roy de thuisploeg op een 1-0 voorsprong na een hoekschop. Hollandscheveld protesteerde nog zwakjes, omdat er een geval van hands aan vooraf zou zijn gegaan, maar de scheidsrechter ging hier niet in mee.
SC Lutten ging daarna door op de ingeslagen weg en kreeg via Nick Weekamp nog eens een tweetal uitstekende mogelijkheden op de score uit te bouwen – eerst werd hij vrij voor de keeper gezet na een steekpass van Ewoud Altena; later was hij het eindpunt na een goed opgezette aanval.
Een doelpunt was hem gegund, ook om zijn inzet en werklust, maar het zou er deze middag niet van komen.
Toch wisten de zwartwitten nog voor de rust op 2-0 te komen. Eerst was er het schot op doel, waarbij de bal van richting werd veranderd en zodoende een hoekschop opleverde voor de thuisclub. Verdediger Jan v.d. Berg knikte de indraaiende bal vervolgens met het hoofd in de touwen. Even daarna leek Hollandscheveld dichtbij de aansluitingstreffer te zijn, maar keeper Lars Mulder onderschepte de inzet. Bovendien bleek er sprake te zijn van buitenspel.
Direct na de hervatting probeerden de gasten het initiatief naar zich toe te trekken. Het was een offensiefje dat enkele minuten duurde. SC Lutten werd er niet door van de wijs gebracht. Integendeel. Roy Strijker maakte aan alle illusies een einde door in de 52-ste minuut de stand op 3-0 te brengen. De wedstrijd leek voortijdig beslist. Vraag was of SC Lutten het doelpuntensaldo nog verder kon uitbouwen.
Toch was het Hollandscheveld dat vervolgens tot twee keer toe dichtbij de volgende treffer was. Eerst lukte het de Lutter verdediging om met veel kunst- en vliegwerk een tegendoelpunt te voorkomen; een minuut later verkeek keeper Lars zich op een afstandsschot en ging de bal via zijn lichaam net naast de goede kant van de paal – met meer geluk dan wijsheid.
Daarna nam SC Lutten weer het heft in handen. In de 70-ste minuut scoorde Roy voor de derde maal en bracht daarmee zijn team op een 4-0 voorsprong.
De tweede helft was in aanvallend opzicht minder spectaculair dan de eerste helft, maar ook nu was er van een duel tussen twee gelijkwaardige teams nauwelijks sprake. Daarvoor was SC Lutten veel te sterk gebleken.
