SC Lutten had een goede start van dit seizoen. Voorafgaand aan de competitie wist het team zich te plaatsen voor de volgende bekerronde, via een eerste plaats in de bekerpoule na overwinningen op Wijthem, SV Zalk, en een gelijkspel tegen Hatto Heim. Het elftal van coach Bas Nibbelke – dat qua spelers nauwelijks was veranderd vergeleken met het vorige, kleurloze, seizoen – maakte in die wedstrijden een gedreven indruk.
FDS, afkomstig uit het Drentse Havelterberg, was voor SC Lutten een nieuwe en onbekende tegenstander. Dit elftal was in twee jaar tijd gepromoveerd van de vijfde naar de derde klasse en waren nu de gasten in dit eerste competitieduel.
Onze zwartwitten begonnen niet goed aan de wedstrijd. Sterker nog: ze lieten zich overrompelen door de tegenstander. Dat leidde bijna direct al tot een geweldige mogelijkheid voor FDS om via hun sterke linksbuiten de score te openen. Keeper Lars Mulder kon de openingstreffer maar net voorkomen, ten koste van een hoekschop.
Enkele minuten later was het wel raak, zij het via een strafschop. Een uitstekende diagonale pass vanaf rechts bracht de vrijstaande linkerspits in stelling. Hij probeerde Lars te passeren. In een poging om de bal te onderscheppen nam Lars de tegenstander ook mee – tenminste, zo zag de scheidsrechter het, die deze actie bestrafte met een penalty en een rode kaart voor de Lutter doelman. Volgens de nieuwe regels van KNVB was hier een gele kaart op zijn plaats geweest, maar de leidsman liet zich niet vermurwen en dus kon Lars gaan douchen.
Spits Frank Altena werd ook slachtoffer van de situatie, want hij werd vervangen door keeper Ramon Soer. Na deze gebeurtenissen – waardoor het spel een kleine tien minuten stil kwam te liggen – scoorde FDS probleemloos vanaf elf meter: 0-1. En toen waren er officieel nog 85 minuten te gaan.
Het leek dus een hele zware middag te worden voor SC Lutten. Maar dat viel heel erg mee. Anders gezegd: de thuisclub begon beter te voetballen, zocht waar het kon de aanval op en verstopte zich zodoende absoluut niet in de verdediging. FDS liet zich in aanvallend opzicht nog één keer zien, maar het was SC Lutten, dat het spel naar zich toe probeerde te trekken. Een dat leverde een aantal uitstekende kansen op! Onder andere Thorben Scholten, Nick Weekamp (eerst via het hoofd; even later via een uitgekiend passje van de goed spelende Ewout Spijker) en Ronald Kosse hadden kunnen – ja, moeten – scoren. Maar in de 36-ste minuut kwamen de zwartwitten dan toch op de verdiende gelijkmaker. Na een hoekschop kwam de bal via-via bij rechtsachter Jan van de Berg, en met een bekeken schot hoog in de rechterhoek verraste hij de complete verdediging van FDS: 1-1.
Hierna kwamen de gasten meer opzetten, maar creëerden weinig kansen – aan hun rechterkant al helemaal niet. Doordat in die fase de afvallende bal vaak bij een FDS-speler belandde, kwam de verdediging enigszins onder druk te staan, maar hield toch vrij makkelijk stand.
Ook in de tweede helft was SC Lutten aanvallend gevaarlijker dan FDS. Aan niets was te merken dat de thuisclub met tien man speelde. FDS leek te wachten om op het juiste moment toe te slaan, speelde de bal veel rond en waagde het af en toe met een afstandsschot. Bijna direct na de aftrap vond Nick Weekamp aanvaller Ronald Kosse, maar diens inzet werd gekeerd door de keeper. In aanvallend opzicht leek het wat de Luttenaren betrof een kopie te worden van de eerste helft.
Totdat de scheidsrechter een overtreding constateerde te midden van het gebruikelijke duw- en trekwerk na een hoekschop voor de Luttenaren. De vele protesten van FDS hadden geen invloed op de beslissing om de bal op de stip te leggen. Invaller David Koopman schoot de bal loepzuiver in de linkerhoek, onhoudbaar voor de doelman: 2-1. Het was diezelfde David die twee minuten later de wedstrijd in het slot leek te gooien via een goed geplaatste kopbal na een vrije trap van Thorben Scholten: 3-1. Nog even volhouden en dan was de buit binnen. Het leek zelfs nog 4-1 te worden, een paar minuten voor tijd, met – weer – David alleen op de keeper af. Maar zover kwam het dus niet. Integendeel zelfs. In de blessuretijd liet SC Lutten zich alweer de kaas van het brood eten, net zoals in de eerste 10 minuten van het duel was gebeurd. Het werd eerst 3-2, nadat een voorzet door FDS vanaf links keurig werd ingekopt. En in de allerlaatste seconden bezorgde een afstandsschot het Lutter tiental – plus de supporters – toch nog een geweldige kater: 3-3. SC Lutten had dit kunnen voorkomen, als ze effectiever met de grote hoeveelheid kansen waren omgegaan.
